شناسایی میزان تأثیر هویت بافت‌های محلات بر رضایت ساکنان از محیط زندگی نمونة موردی: محلة علی‌قلی‌آقا و ولیعصر در اصفهان

بیشتر محلات قدیمی اصفهان هویت دارند؛ اما رشد برون‌زای شهر، تزریق عملکردهای متعدد در بخش‌های مختلف و گسترش آن باعث شد که این بافت‌ها به‌تدریج با مشکلاتی روبه‌رو شوند. امروزه نیز شاهد به‌وجودآمدن محلاتی هستیم که جز تفاوت در نامشان، هیچ ویژگی متمایز دیگری نسبت به یکدیگر ندارند. این سیر نادرست و حرکت‌های معیوب، ‌چنان وضعی را به وجود آورده است که در بافت‌های جدید شهری، ویژگی سنتی محله از بین رفته و ارزش‌هایی، همچون روابط همسایگی، آرامش و...، همگی رنگ باخته است. حال پرسش‌های مطرح این است: آیا محله‌ای باهویت، ساکنان راضی‌تری دارد؟ هویت بافت‌های سنتی چه تأثیری بر رضایت مردم دارد؟ هدف این پژوهش، پاسخگویی به این پرسش‌هاست؛ یعنی بررسی میزان تأثیر هویت محلات بر رضایت مردم از محلة زندگی‌شان و ارتباط این دو مفهوم؛ بنابراین تأثیر مؤلفه‌های هویت‌بخش محلة علی‌قلی‌آقا به‌ منزلة محله‌ای با هویت تاریخی و محلة ولیعصر به‌ منزلة محله‌ای جدید بر رضایت ساکنانشان بررسی و با هم مقایسه شده‌اند. بدین منظور، از روش مطالعة کتابخانه‌ای، پیمایشی و پرسش‌نامه استفاده ‌شده است. حجم نمونه با روش کوکران محاسبه (126نمونه) شده، روش نمونه‌گیری از نوع تصادفی بوده و درنهایت تجزیه ‌و تحلیل داده‌ها با بهره‌گیری از نرم‌افزار SPSS و AMOS انجام ‌شده است. نتایج به‌دست‌آمده بیان‌کنندة میزان رضایت زیاد ساکنان محلة جدید و حس تعلق بسیار ساکنان محلة سنتی به دلیل بومی‌بودن و هویت تاریخی محله است. درنتیجه هویت تاریخی محله به‌تنهایی نتوانسته است باعث رضایت ساکنان خود شود.